دوم، پیچ رودخانه اردن که ما در آن ایستاده بودیم – جایی که سنت می گوید یحیی تعمید دهنده عیسی را غسل تعمید داد – تقریباً 100 متر عرض داشت، همراه با تند تند تند. امروز فقط پنج تا 10 متر عرض دارد، بدون تندرو، به همین دلیل بود که می‌توانستیم زائران مسیحی را تماشا کنیم که به راحتی در وسط اردن ایستاده بودند و توسط کشیششان تعمید می‌دادند.
اتصال؟ اکنون هر سال برای مدت طولانی تری در اینجا بسیار گرم است (تقریباً 115 درجه در آگوست گذشته) که اساساً تنها محصولی که دیگر می توان به طور قابل اعتماد کشت کرد خرما است. اما این تنها در صورتی امکان پذیر است که کف دست ها آب زیادی داشته باشند،و اکنون در خطر است.
بدون رود اردن سالم، حتی نخل‌های خرما نمی‌توانند در اینجا زنده بمانند. میدل ایست آی اخیراً به نقل از یک کشاورز اردنی در مورد اینکه فصل کاشت او چقدر یونجه شده است، نقل کرده است: “قبلاً کاشت را از ژوئیه شروع می کردیم، اما اکنون از سپتامبر یا حتی اکتبر شروع می کنیم” زیرا ماه های تابستان بسیار گرم است. “اما خیلی سریع سرد می شود” – گاهی اوقات خیلی سریع برای زنده ماندن سبزیجات.
چگونه آب بیشتری دریافت کنیم؟ برومبرگ توضیح داد: روش قدیمی مقاومت و تفکر با مجموع صفر بود – “هرکس فقط برای آنچه که فکر می کرد نیازهای امنیتی مشروع آنهاست آب می خورد.” در دهه 1960، اسرائیل جریان اردن را از دریای جلیل محدود کرد تا بتواند آب بیشتری را از طریق یک حامل آب ملی به تل آویو تشنه و پایین به نقب هدایت کند تا صحرا را شکوفا کند. سوریه شاخه رودخانه اردن خود، رودخانه یرموک را خفه کرد و اردن آنچه را که از بخش یرموک و دیگر شاخه های آن که از قلمرو خود به رودخانه تغذیه می کردند، باقی مانده بود.
اردن زمانی قدرتمند به آب شیرین تبدیل شد، که خشکسالی های اپیزودیک تنها آن را تشدید کرد و منجر به خشک شدن بخش بزرگی از دریای مرده شد. بدتر از آن، آنها از اردن به عنوان محل تخلیه زباله های انسانی استفاده کردند.
خبر خوب این است که اسراییل و اردن دریافتند که این یک خودباختگی است و به عنوان بخشی از توافق صلح 1994 آنها توافق کردند که اسرائیل شیر آب دریای جلیل را باز کند و به اردن سهم بیشتری از آب رودخانه بدهد. اما رود اردن نتوانست این روند را ادامه دهد. با گرم‌تر و خشک‌تر شدن آب‌وهوا در دره – و 700000 اردنی، 30000 اسرائیلی و 60000 فلسطینی که تلاش می‌کنند از طریق کشاورزی در آنجا امرار معاش کنند- یک راه‌حل پایدارتر مورد نیاز بود.
در اکتبر 2021، من در مورد آنچه که امیدوارم می‌توانست به نوع جدیدی از معاهده صلح بین اعراب و اسرائیل تبدیل شود، نوشتم – معاهده‌ای که به جای پایان دادن به مقاومت بین طرفین، انعطاف‌پذیری را در میان طرف‌ها تقویت می‌کند.
