یک قرن پیش، باستان شناسان یک کاخ مصری 3300 ساله را در عمارنا حفاری کردند که در زمان سلطنت فرعون آخناتون پایتخت مصر بود. کاخ شمالی که دور از مناطق شلوغ آمارنا واقع شده است، یک خلوتگاه آرام را برای خانواده سلطنتی فراهم کرده است.
حفاری‌کنندگان در دیوار غربی یک اتاقک با تزئینات فوق‌العاده، که امروزه به عنوان اتاق سبز شناخته می‌شود، یک سری صفحات گچی نقاشی شده کشف کردند که پرندگان را در مردابی سرسبز پاپیروس به نمایش گذاشته بود. این اثر هنری به قدری دقیق و ماهرانه ارائه شده بود که می‌توان برخی از گونه‌های پرنده، از جمله شاه ماهی (Ceryle rudis) و کبوتر سنگی (Columba livia) را مشخص کرد.
اخیراً، دو محقق بریتانیایی، کریس استیمپسون، جانورشناس موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد، و بری کمپ، باستان شناس دانشگاه کمبریج، برای شناسایی بقیه پرندگانی که در تابلوها به تصویر کشیده شده اند، اقدام کردند. تلاش برای حفظ نقاشی ها در سال 1926 نتیجه معکوس داشت و باعث آسیب و تغییر رنگ شد، بنابراین دکتر استیمپسون و دکتر کمپ مجبور شدند بر روی نسخه ای که در سال 1924 توسط نینا دی گاریس دیویس، تصویرگر موزه هنر متروپولیتن ساخته شده بود، تکیه کنند. یافته های آنها در ماه دسامبر در مجله Antiquity منتشر شد. از جمله معماهایی که آنها سعی کردند حل کنند این بود که چرا دو پرنده ناشناس دارای علامت های مثلثی دم بودند در حالی که هیچ پرنده مصری امروزی آنها را ندارد.
برای هزاران سال، دسته های بزرگ پرندگان در مسیر عبور سالانه دو بار خود بین اروپا و مرکز و جنوب آفریقا بر فراز مصر پرواز می کردند. با مشاهده این مهاجرت ها، مصریان باستان پرندگان را نمادهای زنده باروری، زندگی و باززایی می دانستند. به استثنای گربه ها، هیچ حیوان دیگری به این اندازه در هنر مصر نقاشی، نقاشی یا مجسمه سازی نشده است.
شاید بارزترین آنها، شاه ماهی پایی باشد که معمولاً به آن جهنمی می گویند، با پرهای سیاه و سفید، گره کرک دار و منقار باریکش. پرنده با معلق ماندن، مانند مرغ مگس خوار، بالای آب، سرش به شدت به سمت پایین خم شده، شکار می کند. در حرکت جاسوسی، شاه ماهی بال های خود را جمع می کند و تبدیل به یک تاری خالدار می شود، با سر به زیر سطح می ریزد و طعمه را با نوک بلند و نوک تیز خود می رباید. شاه ماهی در هنر مصر فراوان است. بر روی دیوار اتاق سبز در میان ساقه ها و چترهای انبوهی از پاپیروس در لحظه ای که در جهنم فرو می رود ظاهر می شود.
البته کبوتر
کبوتر صخره‌ای وحشی زاده یک کبوتر اهلی معمولی است، آن «موش صخره‌ای آسمان» که از یک نیمکت پارک به آن پیاده‌رو به جایی به‌طور خطرناکی بالای سر پرواز می‌کند. تابلوهای نقاشی شده چندین کبوتر صخره ای را نشان می دهد، حتی اگر آنها بومی باتلاق های پاپیروس مصر نیستند. در عوض، آنها صخره های بیابانی خشک منطقه را ترجیح می دهند. دکتر استیمپسون حدس می‌زد که این پرندگان در تابلوی باتلاقی گنجانده شده‌اند تا «حس طبیعتی وحشی‌تر و رام‌نشده‌تر را تقویت کنند» و به دلیل اینکه شهروندان به جمعیت وحشی نوپایی غذا می‌دهند، به محیط شهری نزدیک کاخ کشیده شده‌اند. مانفرد بیتاک، باستان شناس آکادمی علوم اتریش، می گوید: «در آموزه دینی خود، آخناتون نظری قاطع در مورد طبیعت داشت، که توسط آتن، خدای خورشیدی که او ادعا می کرد تنها الوهیت واقعی است، حمایت و زنده نگه داشته شد. این می تواند توضیح دهد که چرا طبیعت به تنهایی در کاخ شمالی به تصویر کشیده شده است.
بوی بهشت
اتاق سبز که به دلیل رنگ غالبش به این نام خوانده می شود، ممکن است برای ایجاد احساس آرامش برای دختر بزرگ آخناتون (و یکی از همسران کوچکترش)، مریتتن، که در آنجا زندگی می کرد، طراحی شده باشد. دکتر استیمپسون گفت: «اتاق ممکن است با گیاهان معطر آراسته شده باشد و با موسیقی آرامش‌بخش پر شده باشد. یکی از نقاشی‌های آرام‌بخش پرنده‌ای را نشان می‌داد که با پرهای غنی و شاه بلوطی نشسته بود. محققان این موجود را یا به عنوان یک کبوتر لاک پشت (Streptopelia turtur) تفسیر کرده اند که خرخر نرم کننده آن توسط یک پرنده به عنوان “رنگ دانه در حال رسیدن که قابل شنیدن است” یا یک جیغ پشت قرمز (Lanius collurio) توصیف شده است. مرغ قصاب به خاطر عادتش به نگه داشتن انبار غذا روی خارها.
یک دم زمستانی
دکتر استیمپسون و دکتر کمپ با کمک زرادخانه‌ای از تحقیقات طبقه‌شناسی و پرنده‌شناسی که قبلاً منتشر شده بود، توانستند گونه‌هایی را که با علامت‌های مثلثی دم حاشیه‌نویسی شده بودند شناسایی کنند. یکی از آنها شیله پشت قرمز است، یک مهاجر پاییزی رایج در مصر که اغلب در درختان اقاقیا خوابیده است. دیگری دم سفید (Motacilla alba)، یک بازدیدکننده فراوان در زمستان است. علائم دم چیست؟ محققان بر این باورند که ممکن است این روش هنرمند برای نشان دادن فصل ظهور آن پرندگان بوده باشد.
