این شرکت که در ایروین مستقر است، برای طراحی مدرن، قدرت و ویژگی‌های لوکس وانت و شاسی‌بلند برقی پیشرفته خود، معروف به R1T و R1S، نظرات خیره‌کننده‌ای از مشتریان و منتقدان خودرو دریافت کرده است.
برنامه Verra بیان می‌کند که افزودن زیرساخت شارژ «افزایش شارژ و استفاده از EV را تشویق می‌کند» که به نوبه خود باعث جابجایی خودروها و کامیون‌های بنزین‌دار و کاهش آلودگی گازهای گلخانه‌ای می‌شود. تخمین می‌زند که شبکه شارژ مورد بحث تا پایان یک دوره هفت ساله پروژه، انتشارات را تا 200000 تن در سال کاهش می‌دهد.
Verra هنوز در حال بررسی پروژه پیشنهادی است و هنوز هیچ اعتبار کربنی صادر یا فروخته نشده است.
اندرو پیترمن، مدیر انرژی های تجدیدپذیر ریویان، از این پیشنهاد دفاع کرد و در پاسخی آماده اظهار داشت که این برنامه می تواند به سرعت بخشیدن به تغییر به سمت بخش حمل و نقل بدون کربن کمک کند.
منابع درآمدی جایگزین از برنامه‌هایی مانند این نه تنها انتقال مقیاس‌پذیر به حمل‌ونقل الکتریکی پاک را ممکن می‌سازد (و با سرعت لازم) بلکه شرکت‌هایی مانند ریوین را قادر می‌سازد تا این کار را انجام دهند و در عین حال تأثیر مثبت بیشتری برای جوامع، حفاظت از محیط زیست و آب و هوا ایجاد کنند.» او گفت.
او تاکید کرد که خود شرکت از جبران کربن برای دستیابی به اهداف آب و هوایی شرکتی خود استفاده نمی کند. Rivian به نگرانی‌های مطرح‌شده در مورد گنجاندن شارژرهای مسکونی، یا به این سؤال که آیا قبلاً شروع به وارد کردن زبان ادعای مالکیت «ویژگی‌های زیست‌محیطی» در قراردادهای مشتریان یا سایر اسناد کرده است، پاسخی نداد.
اعتبارات معتبر
یکی از آزمایش‌های اساسی برای برنامه‌های افست کربن به عنوان اضافه‌بودن شناخته می‌شود: یک پروژه اگر مزایای آب و هوایی را به همراه داشته باشد که فقط به دلیل پول به دست آمده از فروش اعتبار کربن اتفاق می‌افتد، «اضافی» در نظر گرفته می‌شود. اگر قرار بود به هر حال کاهش آلاینده‌ها اتفاق بیفتد، اعتبارات کربن محرک نبودند و بنابراین نمی‌توان به طور منطقی آلودگی طرف دیگر را از بین برد.
با توجه به روندهای بازار، حمایت از سیاست رو به رشد و برخی اظهارات خود شرکت، چندین ناظر نسبت به این که Rivian بتواند شارژرهای برقی الکتریکی را نصب کند یا دیگران را وادار به این کار کند، تردید داشتند.
باربارا هایا، مدیر پروژه تجارت کربن دانشگاه کالیفرنیا برکلی، می‌گوید این پیشنهاد عملاً فرض می‌کند که این شارژرها بدون وجوه اضافی از اعتبارات کربن نصب نخواهند شد، حتی اگر خودروسازان بیشتری خودروهای برقی تولید کنند، مصرف‌کنندگان بیشتری آن‌ها را خریداری کنند و سیاست‌های دولت بیشتر از خرید خودرو و ساخت شبکه های شارژ.
