فرارو- خون به چهار نوع عمده A، B، O و Rh طبقه بندی می‌شود که با وجود یا عدم وجود ژن‌های A و B در گلبول‌های قرمز خون تعریف می‌شوند. این چهار نوع اصلی دلیل مهم شان برای انتقال و تشخیص سازگاری کننده اهدا و خون است. با این وجود، این چهار نوع تنها گروه‌های خونی هستند. در واقع تعداد آن از 300 نوع است.
به گزارش فرارو به نقل از الپاییس، از آنجایی که هر فردی ویژگی‌های مشخص را از هر دو والدین به ارث می‌برد گروه خونی او نیز متفاوت از فرد دیگری است. این موضوع بسیار مهم است برای کسانی که بیش از یک بار خون دریافت می‌کنند، زیرا می‌توانند بادی‌هایی را علیه ژن‌های موجود در گلبول‌های قرمز خونی که در گلبول‌های قرمز خون خود بیمار وجود داشته باشد، تولید کنند. این یک پاسخ ایمنی به آنتی بادی‌هایی است که برای بدن شما خارجی می‌شوند. این وضعیت به ایجاد آنتی بادی‌های «نامنظم» یا ضد گلبول قرمز می‌شود که نشان دهنده خطر قابل توجهی در انتقال خون است. خونی که به فرد دیگری تزریق می‌شود باید عاری از این ژن‌ها باشد.
برای جلوگیری از این واکنش‌های نامطلوب هر بار که بیمار به تزریق خون داشته باشد، یک ارزیابی قابل ارزیابی انجام می‌شود. خون برای تایید گروه خونی آزمایش می‌شود و سپس با نمونه‌هایی از گلبول‌های قرمز خونی که قرار است مورد آزمایش قرار گیرد. برای تعیین این که آیا گیرنده انتقال خون دارای آنتی بادی‌های نامنظم است یک نمونه خون در برابر گلبول‌های قرمز واکنش پذیری با ترکیب ژن شناخته شده آزمایش می‌شود. اگر این آزمایشی باشد به این معنی است که انتقال خون دارای آن بادی‌هایی است که در مقابل یکی از ژن‌های موجود در سلول‌های آزمایش شده واکنش نشان می‌دهند. سپس بادی‌های موجود در پلاسمای گیرنده باید تشخیص داده شود تا خون بدون آنتی ژن‌های نامطلوب انتخاب شود. انتی بادی‌های نامنظم پس از مصرف قبلی مانند بارداری قبلی یا تزریق خون در بدن ایجاد می‌شود.
علاوه بر این، افراد بادی‌های نامنظم دارای آن‌ها بادی‌های ضد A یا Anant B هستند که به طور طبیعی ایجاد می‌کنند که مهم‌ترین آن‌ها در انتقال خون هستند، زیرا از قبل در پلاسمای ما وجود دارند. اگر به خون حاوی آنتی ژنی داده شود که بدن او ضد بادی‌های طبیعی ضد A یا ضد B داشته باشد یک واکنش انتقال خون همولیتیک فوری رخ می‌دهد. گلبول‌های قرمز گیرنده پاره می‌شوند و باعث همولیز داخل بدنی می‌شوند که گلبول‌های قرمز خون را تخریب می‌کنند و می‌توانند بسیار جدی باشند و حتی باعث مرگ شوند. برای جلوگیری از این واکنش، باید از همان گروه خونی یا یک نوع ABO سازگار در انتقال خون استفاده شود. برای مثال، افرادی که دارای انواع بادی‌های A و ضد بادی‌های B هستند، نمی‌توانند نوع B را دریافت کنند، اما می‌توانند نوع O را دریافت کنند، زیرا حاوی ضد بادی‌های ضد A یا ضد B طبیعی نیستند.
در میان 300 گروه خونی مختلف که پیش‌تر ذکر شد، برخی از انواع بسیار نادر و در هزاران وجود دارند که نمونه‌های تنها پس از انجام آزمایشی سازگاری با اهدای خونی شناسایی می‌شوند. زمانی که یک گیرنده خون دارای یک گروه خونی نادر است در بانک‌های خون برای اهدای خون سازگار انجام می‌شود. معمولاً زمانی که فرد با گروه خونی نادر اقدام به اهدای خون می‌کند آزمایشات دیگری برای شناسایی این ویژگی‌های خاص انجام می‌شود. اهدای خون نادر تحت مراقبت ویژه قرار می‌گیرد. خون در کمتر از ۸۰ درجه سانتی‌گراد در حالت انجماد نگهداری می‌شود، بنابراین، انتقال به هر نقطه از جهان که مورد نیاز است.
پس از رسیدن به محل بیمار خون از حالت انجماد خارج می‌شود و برای انتقال آماده می‌شود. اهداکننده نیز می‌شود و در صورت نیاز به اهدای خون تازه از قبل با تماس گرفته می‌شود. علاوه بر A، B، O و Rh پروفیل‌های آنتی ژنی مورد استفاده عبارتند از E و e، دافی a، دافی b، Jka، Jkb، M، S و s که رایج‌ترین گروه‌های خونی هستند، اما تعداد بیش‌تری از آن گروه‌های خونی از جمله هستند. تمام انواع نادر خونی وجود دارند.
