یک خلبان آفریقای جنوبی این هفته پس از اینکه به طور غیرمنتظره ای با یک مار سمی در ارتفاع 11000 فوتی در هوا روبرو شد، به عنوان یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت.
خلبان، رودولف اراسموس، 30 ساله، در مصاحبه ای در روز جمعه در مورد این حادثه خندید، اما او و چهار مسافرش که همگی همکارانش بودند، روز دوشنبه هیچ جوک «مار در هواپیما» را پرتاب نکردند که متوجه یک کیپ کبرا شد. خطرناک ترین مارهای آفریقای جنوبی که در اطراف کابین خلبان می لغزند.
گروه در مرحله دوم سفر خود از کیپ غربی به مبمبلا، در منطقه شرقی کشور بود که آقای اراسموس، خلبان یک شرکت مشاور مهندسی، احساس چیزی غیرعادی کرد. او گفت: “من این احساس سردی را که زیر پیراهنم بود، زیر جایی که ناحیه لگن است، احساس کردم.”
او ابتدا فکر می کرد بطری آبش نشت می کند. وقتی به چپ چرخید، سر مار را زیر پایش دید. او طول آن را بین چهار تا پنج فوت تخمین زد.
او گفت: «من یک لحظه سکوت حیرت‌زده داشتم، مثل یک لحظه ناباوری». انگار مغزم چیزی را که در حال وقوع است ثبت نکرده است.
اندکی قبل از اینکه او برای سفر خود در آن روز حرکت کند، کارکنان فرودگاه به او گفتند که یک کیپ کبرا در حال بالا رفتن از موتور هواپیما دیده شده است، یک هواپیمای کوچک بیچ کرافت بارون 58، یک هواپیمای کوچک که فقط تعداد انگشت شماری از افراد را در خود جای می دهد. او گفت اما هیچ کس قبل از بلند شدن مار را پیدا نکرد، بنابراین فرض بر این بود که مار خود به خود رفته است.
به گفته مؤسسه مارگزیدگی آفریقایی، کیپ کبراها معمولاً در استان های کیپ آفریقای جنوبی زندگی می کنند، اما در جنوب بوتسوانا و نامیبیا نیز یافت می شوند. نیش این مار، که در طیف رنگ‌های مختلفی وجود دارد و می‌تواند به طول بیش از هفت فوت برسد، می‌تواند باعث ضعف پیشرونده، مشکلات سیستم تنفسی و حتی مرگ شود. این موسسه گفت که بیشتر مرگ و میر ناشی از مارگزیدگی در بخش جنوبی آفریقا از کیپ کبراس و بلک مامباس است.
در هواپیما، آقای اراسموس در حال بررسی این بود که بعداً چه کاری انجام دهد. او می ترسید که مار به پشت کابین سر بخورد و باعث وحشت مسافران شود. با دانستن این موضوع، او از طریق هدست صحبت کرد و گفت که یک مهمان ناخوانده در هواپیما وجود دارد.
او گفت: “هیچ کس در مورد مار وحشت زده یا هیستریک نشده بود.” و یک لحظه سکوت در کابین حاکم شد. صدای افتادن سوزن را می شنید.»
طولی نکشید که آقای اراسموس مقدمات فرود در نزدیکترین فرودگاه را فراهم کرد. او گفت: «این قطعا طولانی‌ترین 10، 15 دقیقه عمر من بود.
پس از فرود، مسافران یکی یکی از هواپیما خارج شدند. آقای اراسموس آخرین نفری بود که رفت.
او گفت: «همانطور که روی بال ایستاده بودم، صندلی را کمی به جلو بردم و دیدم که این مار در یک دسته کوچک زیبا در زیر صندلی من جمع شده است.
بعداً یک نگهدارنده مار به صحنه رسید، اما باز هم مار در جایی پیدا نشد. پس از دو روز جستجو و جداسازی قطعات هواپیما، محل اختفای آن همچنان یک راز باقی مانده است.
تا چهارشنبه، آقای اراسموس شجاعانه تصمیم گرفته بود با همان هواپیما به کیپ غربی برگردد – این بار، تا جایی که ممکن است سوراخ‌ها را بپوشاند. او گفت: «واقعاً حوصله‌ای نداشتم که دوباره با آن روبرو شوم.
پاپی خوزا، مدیر اداره هوانوردی غیرنظامی در آفریقای جنوبی، در بیانیه‌ای «چگونگی برخورد با حادثه‌ای بزرگ هوایی» را تحسین کرد. خانم خزا گفت: «او در مواجهه با یک موقعیت خطرناک خونسرد خود را حفظ کرد و توانست هواپیما را به سلامت و بدون هیچ آسیبی به خود یا همسفرانش فرود آورد.
ریچارد لوی، کارشناس هوانوردی و خلبان بازنشسته خطوط هوایی آمریکایی مستقر در دالاس، گفت که به ندرت خلبانان در حین پرواز با چنین حوادث ترسناکی روبرو می شوند. او همچنین تفکر سریع و آرام آقای اراسموس را تحسین کرد و گفت که خلبانان آموزشی گسترده ای که طی می کنند آنها را برای موقعیت های غیرعادی آماده می کند.
آقای لوی فکر کرد که آقای اراسموس اگر بخواهد اکنون می تواند در هر شرکت هواپیمایی بزرگی کار کند. او گفت: «من به او یک A-plus می‌دهم که چگونه با آن برخورد کرد، از نظر ذهنی و برای فرود اضطراری بسیار موفق. در ذهن من او یک قهرمان است.
اکنون چهار روز از این مصیبت گذشته است و آقای اراسموس گفت که از اینکه داستانش اینقدر محبوب شده است شوکه شده است. او گفت که تا روز سه شنبه غرق در تماس های خبرنگاران، دوستان و خانواده اش شده است.
او در حال حاضر از تعطیلات آخر هفته طولانی عید پاک لذت می برد و قصد دارد هفته آینده به سر کار خود بازگردد و با همان هواپیما پرواز کند.
او گفت که این بار، قبل از حرکت بسیار هوشیارتر خواهد بود.
