ممکن است تعجب آور نباشد که سلامت ظریف مواد مغذی برای مغز کلیدی باشد: مصرف یا زیاده روی در ویتامین ها، قندها، درمان ها و اسیدهای آمینه میتواند بر روی مغز تأثیر بگذارد و به صورت منفی یا مثبت تأثیر بگذارد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، در قرنهای ۱۵ و ۱۶ که سفرهای دریایی مرسوم بود و به عنوان عصر اکتشاف میشد، ملوانان از دیدن رویای غذاهای رنگارنگ و مزارع سرسبز گزارش دادند. اما بعدها مشخص شد که اینها توهم دوری چند ماهه از خشکی و ماهها دریانوردی بوده است. در آن زمان برخی از ملوانان حتی از شدت این توهم خود را به دریا انداختند.
معلوم شد که این سرابهای دلخراش، آنطور که قبلاً گمان میرفت، معجونی از مواد شیمیایی پیچیده نیست، بلکه پادزهرش یک آب لیموی ساده است. در حقیقت این ملوانان از بیماری اسکوربوت رنج میبردند، بیماری ناشی از ویتامین C، ریزمغذی است که مردم از خوردن میوهها و سبزیجات به دست میآورند.
ویتامین C برای تولید و آزادسازی انتقال دهندههای عصبی، پیامرسانهای شیمیایی مغز، مهم است. در غیاب آن، سلولهای مغز بهطور آزمایشی با یکدیگر ارتباط برقرار نمیکنند، که میتوانند به توهم تبدیل شوند.
عنوانی که داستان معروف از کاشفان دریایی نشان میدهد، یک ارتباط صمیمی بین غذا و وجود دارد، ارتباطی که مغز در جستجو برای کشف آن هستند.
اینکه چگونه اجزای غذا و تجزیه و تحلیل آنها میتوانند دستورالعملهای ژنتیکی را که فیزیولوژی ما را کنترل میکنند، تغییر دهند.
در حالی که ما هنوز نمیتوانیم با رژیم غذایی از بیماریهای مغزی درآییم یا آن را درمان کنیم، در حالات مغزی چیزهای زیادی در مورد نقش تغذیه در فرآیندهای روزانه هستند.
ممکن است تعجب آور نباشد که سلامت ظریف مواد مغذی برای مغز کلیدی باشد: مصرف یا زیاده روی در ویتامین ها، قندها، درمان ها و اسیدهای آمینه میتواند بر روی مغز تأثیر بگذارد و به صورت منفی یا مثبت تأثیر بگذارد.
ویتامینهای C، سایر ویتامینها و مواد معدنی نیز میتوانند باعث بروز بیماریهای تغذیهای شوند که بر مغز انسان تأثیر منفی میگذارد. به عنوان مثال، سطح پایین ویتامین B3/نیاسین در رژیم غذایی – که معمولاً در گوشت و یافتن گوشت میشود – باعث پلاگر میشود.
بیماری پلاگرا است که در آن افراد دچار زوال عقل میشوند. نیاسین برای تبدیل غذا به انرژی و بلوکهای سازنده، محافظت از طرح ژنتیکی در برابر آسیبهای محیطی و کنترل میزان تولید برخی از محصولات ژنی ضروری است.
در غیاب این فرآیندهای حیاتی، سلولهای مغزی که به عنوان نورونها نیز میشوند، عملکرد نادرستی دارند و زودتر میمیرند که به زوال عقل میشود.
در مدلهای حیوانی، کاهش یا جلوگیری از تولید نیاسین در مغز باعث آسیب عصبی و سلولهای سلولی میشود. در مقابل، افزایش سطح درمان بیماریهای عصبی آلزایمر، هانتینگتون و پارکینسون را کاهش میدهد.
مطالعات مشاهدهشده در نشان میدهد که سطح کافی نتایج را میتوان در برابر این بیماریها حفظ کرد، اما هنوز قطعی نیست.