آرای شورای شهر تهران تا عصر روز شنبه ۲۹ خرداد مشخص نیست. پیش از این معمول بود که آرای انتخابات شورای شهر تهران را به محله اعلام می‌کردند، اما از زمان انتخابات شورای پنجم دیگر این سبک اطلاع‌رسانی تغییر کرد. اطلاعات غیررسمی نشان می‌دهد لیست شورای ائتلاف، لیستی که به یاران قالیباف معروف است، در این انتخابات پیروز است.
برخی می‌گویند تاکنون حضور ۱۵ نفر از این لیست قطعی شده و برخی معتقدند هر ۲۱ نفر لیست ائتلاف رأی آورده‌اند. دلیل این رأی‌آوری هم شمارش اسناسی است. گفته می‌شود فهرست اصولگرایان به دلیل متفاوت‌بودن فهرست‌ها به صورت ترکیبی نوشته شده است و نباید به صورت فهرستی شماره‌گذاری شود.
گفته می‌شود اگر شمارش لیستی ادامه پیدا کند، شانسی برای حضور کاندیداهای وحدت که چهره‌های شاخص آن مرتضی طلایی، حسن بیادی، ابوالفضل قناعتی و عبدالمقیم ناصحی است، در میان منتخبان شورای ششم نیست.
در این میان نام محمد سالاری و محمد علیخانی هم از لیست جمهوری در میان کسانی که احتمال تصمیم‌گیری‌شان بالاست، به گوش می‌خورد. همه به گفته یکی از اعضای شورای شهر قدیمی تهران در انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌توانند یک فرد را تغییر دهند. او معتقد است که اگر همه آرا شمارش شود، انتخابات را کمتر از دو روز طول نمی‌کشد. در حالی که از همان ظهر، روز بعد از انتخابات، اعلام پیروزی در برخی از ستادها می‌شود، یعنی به جای شمارش تمام آرا، لیستی درج شده و به برخی از نام‌ها در لیست‌ها بی‌توجهی می‌شود. گفته می‌شود هنوز نتایج اعلام نشده است، در این زمینه نامه‌های اعتراض‌آمیز هم به هیئت نظارت بر انتخابات زده شده است.
شهرداران احتمالی تهران
چه خبرِ ۱۵ منتخب شورای ششم از لیست شورای ائتلاف درست باشد چه شایعاتی که از عصر روز گذشته در پیروزی قاطع لیست شورای ائتلاف، در انتخاب شهردار آینده یاران قالیباف دست برنده را دارند.
محسن پیرهادی یکی از گزینه‌های جدید شهردار آینده پایتخت است. بخش جوان یاران قالیباف تلاش می‌کند تا شهردار بعدی تهران باشد، اما طرفداران پیرهادی به پژمان پشمچی‌زاده هم راضی هستند. شنیده شده، انتخاب شخصی قالیباف مجتبی عبداللهی و جواد شوشتری است. در این میان دو معاون عمرانی شهردار، یعنی مازیار حسینی و علیرضا جاوید هم می‌شوند. این نام‌ها را جعفر تشکری‌هاشمی که در یکی از گفتگوهای زنده‌اش در اینستاگرام هم گفت، اما یک شرط هم آورد. اگر گزینه های شهرداری در شورای شهر انتخاب شوند.
چمران؛ تنها گزینه ریاست شورا
اما رئیس شورای شهر آینده نیز از همین حالا مشخص است. مهدی چمران ۸۰ساله که از شورای دوم، سوم و سه سال شورای چهارم شورای شهر تهران برعهده داشت تنها گزینه برای شورای ششم است.
همه او قبل از برگزاری انتخابات مجلس درباره حضورش در انتخابات گفته بود: می‌دانم، خودم علاقه‌ای ندارم و هیچ فکری نکرده‌ام. من بشخصه دوست دارم افراد دیگری هستند حالا اینکه مردم چه بخواهند این یک مورد دیگر است.
اما همه می‌دانند که چمران به شورای شهر و شورای شهر علاقه زیادی دارد و حتی در شورای دوم این صندلی را برای رفتن به دولت خالی نکرد.
اما سبک ریاست چمران پس از تجربه‌های متفاوت شورای پنجم تغییر خواهد کرد. که عادت داشتن پرونده‌های پرحاشیه را در جلساتی بدون مستمع و حضور خبرنگاران بررسی می‌کند، در دو روز هفته می‌دهد.
آیا اعضای آرای به طرح‌ها و لوایح علی‌النی می‌شوند از سوی چمران ادامه پیدا می‌کند؟ او که سالها 320 میلیارد دارد، یک زمان احمدی‌نژاد را در کشوی میز خود نگه می‌دارد، حاضر می‌شود همه قراردادهای شهرداری را در سامانه شفافیت منتشر کند؟
او که حاضر نشد تذکر رحمت‌الله حافظی را در خصوص شفاف‌سازی عملکرد ذخیره‌سازی برای اعلام وصول کند حالا در برخورد با شهرداری یکدست که تجربه عیسی شریفی را هم در شورای چهارم داشته است، چه برخوردی می‌کند؟
خیلی از نزدیکان چمران که حالا کمی از فاصله گرفتن‌ها از مدیریت او در شورای مدیریتی یک‌نفره، نه شورایی توصیف می‌کنند.
احیای سبک کدخدامنشانه در شورای
او از شورای دوم شهر تهران بر ریاست شورای شهر نشسته و تنها در سال آغازین شورای شهر چهارم جای خود را یک سالی به احمد مسجدجامعی داد. در این سالها به یک شیوه شورای شهر تهران را اداره کرد. «کدخدامنشانه». گروهی او را مبتکر جلسات غیرعلنی روز یکشنبه می‌دانند. همه‌ی خود این موضوع را همیشه می‌کند، اما نمی‌توانم این موضوع را منکر کنم که تمام اتفاقات و تصمیم‌گیری‌های مهم در جلسه‌های روز یکشنبه رخ داد و معمولاً گزارش حسابرسی از سازمان‌های پرحاشیه پشت درهای بسته شده می‌شد. در دوران مدیریت او هرگز اعضای شورا از حق طرح سوال از شهردار استفاده نکردند و میزان تذکرهای کتبی به شهرداری تهران به نسبت سالهای فعالیت چشمگیر نبود.
حتی ۳۱نفره‌شدن شورای چهارم هم تاثیری در سبک کاری او بگذارد. چند تعداد تذکرهای کتبی به شهردار افزایش پیدا کرد. اما این تذکرها سرانجامی نداشت. توضیحات مدیران شهرداری چه عضو تذکردهنده را قانع می‌کرد و چه ابهام هنوز باقی بود، به استیضاح ختم نمی‌شد.
اعضای شورای شهر تهران در چمران ماندند، دیگر نمی‌توانند به شیوه دو جلسه شورای گذشته را اداره کنند و موضوعی را از مردم در شورای ۳۱نفره امکان‌پذیر باشند، اما همین عمل اتفاق افتاد. هرگاهی که می‌خواست اجازه دهد به اعضا می‌داد. در زمان‌هایی که لازم می‌دید، گزارش حسابرسی‌ها را انجام می‌دهند. زمانی هم به دنبال این بود که تنها تذکرها به صورت کتبی به هیئت‌رئیسه ارسال می‌شود و نیم ساعت نخست جلسات روز سه‌شنبه را که به تذکر اختصاص داده می‌شود، هم انجام طرح‌ها و لوایح می‌شود.
تمام رؤسای شورای شهر تهران
چمران رکورددار طولانی‌ترین دوره ریاست شورای شهر تهران است. اما شورای شهر تهران به جز چمران رؤسای دیگری هم داشته است.
در سه‌سال‌و نیمی که شورای اول شهر تهران فعال بود، به ترتیب عبدالله نوری، عباس دوزدوزانی، رحمت‌الله خسروی و محمد عطریانفر شورای شهر را برعهده داشتند که از این میان دوزدوزانی و عطریانفر دو بار با فاصله زمانی بر این مسند تکیه می‌شدند. کوتاه ترین عمر ریاست جمهوری در این دوره از آن عباس دوزدوزانی است که پس از استعفای عبدالله نوری به مدت دو ماه رئیس شورای شهر تهران بود.
درخواست‌های اعضای شورا از چمران هرگز از سوی او جدی گرفته نشده است. او در تمام این سالها در برابر علنی‌شدن جلسات یکشنبه و نامگذاری خیابانی به نام مصدق سکوت کرده است و بی‌توجه از کنار این خواست گذشته است.
با آغاز شورای ششم دوباره به عصر چمران بازخواهیم گشت؛ اتفاقات این دوره از شورای پنجم در حوزه شفافیت مورد پسند رئیس ۸۰ساله شورا باشد یا نه مشخص. اگر به عقب بازخواهم گشت و دوباره تصمیمات مهم در پشت درهای بسته خواهد شد، چند ماه دیگر مشخص می شود.
