این سوپ وگان سرشار از بادام زمینی، سیب زمینی و راحتی است

خوردن سوپا دمانی در یک بعد از ظهر سرد و روشن زمستانی، در پشت تخته میز زیر سقفی موقت در سانی ساید، کوئینز، در نیویورک نیز مانند یک تجملات به نظر می رسد. اینجاست که حزب لاما بولیوی ادعای خود را مبنی بر غذای بولیوی برای شهر ضروری می کند. صاحبان سه برادر، الکس، پاتریک (سرآشپز) و دیوید اوروپزا هستند – هر کدام یک کلمه به نام رستوران کمک کردند – که والدینشان اهل کوچابامبا در مرکز بولیوی، در ارتفاع حدود 8400 فوتی هستند. (شاید «رستوران» کلمه خیلی قوی باشد. در حال حاضر، پارتی لاما بولیوی فقط یک پنجره بیرون‌بر و تعدادی صندلی کوچک در فضای باز است که در طول همه‌گیری، زمانی که فروشگاه‌های برادران در فودکورت‌ها باید بسته می‌شدند، باز شدند.)

مطلب جذاب: پیدا کردن بهترین وکیل مالیاتی

غذای راحتی جز نعمت آشنا چیست؟

می دانم که بادام زمینی در کاسه ای که پیش روی من است وجود دارد، اما به سختی می توانم طعم آنها را بچشم، فراتر از یک ضربان کم و خاکی. (پاتریک به من می گوید باید مراقب باشید که نسبت بادام زمینی به مایع را به درستی تعیین کنید، وگرنه سوپ خیلی غلیظ خواهد بود؛ باید خامه ای در عین حال لطیف، دلچسب و بدون سنگینی باشد.) چیزهای زیادی در آن وجود دارد: «بی پایان بوستوس» سبزیجات – در اینجا، هویج، کرفس، فلفل دلمه‌ای و سیب‌زمینی رام نشدنی – و لوله‌های پنه که ابتدا برشته می‌شوند تا مغزی‌شان را بیرون بیاورند و بافتشان را به اندازه‌ای تغییر دهند که در سوپ سفت شوند. پاتریک توصیه می کند زمانی که هنوز رنگ طلایی آنها کم است باید آنها را از ماهیتابه بیرون کشید، زیرا با حرارت باقیمانده به پختن ادامه می دهند.

در بولیوی، سوپ را با تکه های ضخیم سیب زمینی سرخ شده، مانند سیب زمینی سرخ شده استیک می پوشانند. وقتی خیس می شود هیچ کس اهمیت نمی دهد. پاتریک به جای آن از چوب کبریت استفاده می کند که سریعتر سرخ می شود و ترد می ماند. او ماهی را با پودری از چیلی لوکوتو پودر شده، غلیظ‌تر از jalapeños، و کیلکینیا، گیاهی که علف‌های آفتابی گشنیز را دارد، با یک ضربه حیله‌گر آماده می‌کند. (در تابستان، خودش رشد می‌کند؛ شاید پیدا کردن پاپالو، پسر عموی مکزیکی کویلکینا، آسان‌تر باشد.)

به طور سنتی نیز این سوپ با گوشت درست می شود. پاتریک آن را با سینه دوست دارد، که مادرش که طرفدار مرغ است، آن را بحث برانگیز می‌داند. اما او همچنین می‌خواست نسخه‌ی گیاه‌خواری را ارائه دهد که همان رنگ‌های خاکستری را ارائه می‌کرد – او می‌گوید: «چیزی که من را به عنوان یک گوشت‌خوار خوشحال کند». بنابراین او دو برابر آبگوشت گیاهی و سبزیجات را افزایش می دهد و مخمر تغذیه ای را اضافه می کند.

Markus Saunders

درونگرا. نینجا دارای گواهی فرهنگ پاپ. نویسنده. مدافع غذا عاشق موسیقی پرشور.

پست هایی که باید بخوانید

تماس با ما