در مواجهه با کنترل قیمت، صنعت داروسازی کنگره را داغ می کند

حامیان این لایحه می گویند که پیشگویی های غم انگیز PhRMA بیش از حد غوطه ور است و تاریخ به نفع آنهاست.

اندی اسلاویت به KHN گفت: “این یک تاکتیک ترساندن کامل است.” او به عنوان یکی از مقامات برجسته بهداشت فدرال در سال 2016، سعی کرد بخشی از برنامه مدیکر را تغییر دهد که به پزشکان در هر بار مصرف دارو، 6 درصد ثابت از هزینه دارو را پرداخت می کند و انگیزه ای برای استفاده از گران ترین داروهای تزریقی ایجاد می کند. اسلاویت گفت

یک تاکتیک ترسناک دیگر: صنعت دارو هشدار می دهد که هر گونه مذاکره قیمتی نوآوری را از بین می برد. دکتر آرون کسلهایم که برنامه مقررات، درمانی و قانون را در بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون رهبری می‌کند، گفت: چنین هشدارهایی «به معنای واقعی کلمه پاسخ دارویی را از سال 1906 تشکیل می‌دهند، یعنی سالی که اولین آژانس تنظیم دارو ایجاد شد.» و با این حال، او گفت، تغییرات نظارتی به ندرت سرمایه گذاری در داروهای جدید را خفه می کند.

برای مثال، صنعت دارو در سال 1984 از لایحه ای برای تقویت داروهای ژنریک حمایت کرد. کسلهایم خاطرنشان کرد که داروهای جدید نیز در این دوره افزایش یافت. او گفت که تهدید از دست دادن سهم بازار به محصولات ژنریک ممکن است تولیدکنندگان را وادار به سرمایه گذاری در نوآوری کرده باشد.

حملات صنعت دارو به مقررات، تاریخچه ای غنی و پرشور دارد. در اوایل دهه 1900، انجمن اختصاصی آمریکا به روزنامه ها هشدار داد که اگر صنعت مجبور باشد مواد تشکیل دهنده آن (عمدتاً الکل) را فهرست کند، درآمد تبلیغاتی آنها کاهش می یابد. این قانون در سال 1906 تصویب شد، اما روزنامه ها – و صنعت دارو – از آن جان سالم به در بردند.

گاهی اوقات سینه زدن در این صنعت یک تاکتیک مذاکره است که منجر به امتیازاتی از جانب کنگره و دولت فدرال شده است.

کریگ گارتویت، مدیر مراقبت های بهداشتی در دانشکده کلوگ دانشگاه نورث وسترن، گفت: اگر مذاکرات مدیکر به سود پردرآمدترین افراد کاهش پیدا کند، سرمایه گذاران در شرکت های پرخطر بیوتکنولوژی، که داروهایشان به ندرت باعث ثروتمند شدن آن ها می شود، بخشی از مجموعه های خود را از داروسازی به بخش های دیگر منتقل خواهند کرد. مدیریت. او گفت: «در مورد اینکه چقدر بحث منصفانه وجود دارد.

او خاطرنشان کرد که پس از ایجاد برنامه دارویی مدیکر در سال 2003 – صنعت دارو در ابتدا با آن مخالفت کرد – افزایش هزینه‌های فدرال برای داروها باعث شد شرکت‌های داروسازی بیشتر روی داروهایی که برای افراد مسن‌تر استفاده می‌شوند، هزینه کنند. او گفت: «وقتی در کارآزمایی‌های بالینی سرمایه‌گذاری می‌کنید، این پول هرگز باز نمی‌گردد، مگر اینکه درآمد حاصل از محصولات فروخته شده باشد.

با این حال، برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که اگر شرکت‌ها را از داروهایی که به طور متوسط ​​نتایج را بهبود می‌بخشند اما می‌توانند در سیستم فعلی قیمت‌های کنترل‌نشده به دست آورند، دور شوند، مذاکرات قیمت‌گذاری داروی مدیکر می‌تواند نوآوری را تسریع بخشد.

در سایر کشورهای پردرآمد، مذاکرات قیمت دارو یک امر عادی است. راجکومار گفت: «در حال حاضر، ما مرد عجیبی هستیم. “آیا ما واقعاً آنقدر باهوش هستیم که حق با ماست و بقیه اشتباه می کنند؟ آیا واقعاً بهتر از دیگران به دنبال افکار عمومی خود هستیم؟”

گروه‌های بزرگ بیماران مانند انجمن سرطان آمریکا و انجمن قلب آمریکا، که همگی از حمایت قابل توجه صنعت دارو برخوردار هستند، در حاشیه بحث بر سر زبان لایحه مذاکره قیمت دارو باقی ماندند.

برخی دیگر از گروه‌های بیماران، از ترس اینکه صنعت در صورت کاهش قیمت‌ها علاقه خود را به داروهای جمعیت‌های کوچک‌تر از دست بدهد، با این لایحه مخالفت کردند – و با موفقیت استثناهایی را به دست آوردند که مدیکر را از مذاکره در مورد قیمت داروهای بیماری‌های نادر باز می‌دارد.

دیوید میچل، یک بیمار مولتیپل میلوما که در سال 2017 شرکت Patients for Affordable Drugs را تأسیس کرد، گفت که مطمئن است این لایحه از نوآوری جلوگیری نخواهد کرد – و زندگی او ممکن است به آن بستگی داشته باشد. این مرد 68 ساله گفت که تحت یک رژیم چهار دارویی قرار دارد اما “سرطان بسیار باهوش است و راهی برای دور زدن داروها پیدا می کند.”

او می‌گوید: «این ایده که برداشتن مقدار کمی از درآمد داروسازی آنها را از تولید داروهای جدید باز می‌دارد، بسیار جالب است.»