نظر جیسون ایزبل جان پرین به من آموخت که آسیب پذیر بمانم

این صفحه به دلیل عدم تطابق با استانداردهای قانونی جمهوری اسلامی ایران حذف شد.

مدیریت هیچ مسئولیتی در قبال این صفحه ندارد.

مسئولیت استفاده از این مطالب به عهده خود کاربر است.

امام صادق (ع) گفته‌اند: «کسی که در شرط‌بندی شرکت کند، در حقیقت از نعمت‌های خداوندی محروم می‌شود.»

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

پس از اینکه جان در سال 2013 با دومین مبارزه با سرطان روبرو شد، به نظر می رسید که او در اینینگ های اضافی بازی می کند – اما او از هر ذره ای از آن نهایت استفاده را کرد. هنگامی که آماندا – یک کمانچه نواز و یکی از افراد مورد علاقه جان – و من به استودیو رفتیم تا آخرین آلبوم او، “درخت بخشش” در سال 2018 را بنوازیم و بخوانیم، از زیبایی آهنگ هایی که او پس از گذشت بیشتر نوشته بود شگفت زده شدیم. بیش از 50 سال نوشتن موسیقی جان هنوز تیغ تیز بود و هنوز داستانی برای گفتن داشت. در تور بعدی او برای بزرگترین مخاطبانی که تا به حال جذب کرده بود بازی کرد. او در آن سال 72 ساله شد.

اما کار جان فقط در مورد موسیقی خودش نبود. در سال 1984، او به همراه مدیر قدیمی‌اش آل بونتا و دن انیشتین، کمپانی مستقل Oh Boy Records را راه‌اندازی کردند. در اواسط دهه 80، لیبل‌های اصلی تنها بازی در شهر به نظر می‌رسیدند، اما Oh Boy بر خلاف شانس موفق شد. آلبوم‌های جان را همراه با ضبط‌های کریس کریستوفرسون، دن ریدر و تاد اسنایدر منتشر کرد، و همچنان در حال یافتن استعدادهای جدید است و با در نظر گرفتن بهترین علایق هنرمندانش فعالیت می‌کند.

او مربی من و همسرم بود، که حتی به او کمک می‌کرد تا گاهی اوقات روی آهنگ‌هایش کار کند، در فاصله زمانی که در تور بودند با او شوخی می‌کردند. جان او را به عنوان یک ترانه سرای درخشان به خودی خود می دید، و اگر جان می گفت تو ترانه سرای بزرگی هستی، می دانستی که درست است.

و زندگی جان بیش از موسیقی بود. جان و فیونا پرین رابطه ای زیبا، دوست داشتنی و متعادل و مهربان داشتند. فیونا جان را بهتر از هر کس دیگری درک می کرد. بعد از ازدواج من و آماندا، آماندا از همه زوج هایی که می شناختیم پرسید: «راز با هم ماندن چیست؟» جان و فیونا همان پاسخ را دادند و این بهترین پاسخی بود که تاکنون شنیده ایم: آسیب پذیر بمان. جان در عشق و در کارش آسیب پذیر باقی ماند. او هرگز آن را امن بازی نکرد.

وقتی بچه بودم، مادر 17 ساله ام مرا روی یک لحاف روی زمین تریلر ما در آلاباما می گذاشت و آلبوم های جان پرین را روی استریو پخش می کرد. چهل سال بعد، دخترم او را عمو جان صدا می‌کرد و او را روی زانویش می‌پراند. من و همسرم با او در تئاترهای قدیمی یا گاهی در اتاق نشیمن او آهنگ های او را می خواندیم. در تابستان، همه ما با پاهایمان در استخر شنای او هات داگ می خوردیم. حالا او رفته و قلبم شکسته است.

این هفته، جان پرین از این مرحله و به مرحله بعدی رقصید، و من دوست دارم فکر کنم که او در جایی با همه دوستانی که بیشتر از آن زندگی کرده است، یک آهنگ و یک کوکتل به اشتراک می‌گذارد.

جیسون ایزبل خواننده و ترانه سرا است.

تایمز متعهد به انتشار استتنوع حروف به سردبیر مایلیم نظر شما را در مورد این مقاله یا هر یک از مقالات ما بدانیم. در اینجا برخی ازنکات. و این هم ایمیل ما:[email protected].

بخش نظرات نیویورک تایمز را دنبال کنیدفیس بوک،توییتر (@NYTopinion) واینستاگرام.