سوریه شورای امنیت ارسال کمک های مرزی را به مدت شش ماه تمدید کرد

ایرلند و نروژ این قطعنامه را ارائه کردند که تحویل کمک های بشردوستانه از طریق گذرگاه مرزی باب الحوا را تا ژانویه تمدید می کند و خواستار تمدید شش ماهه اضافی است که به قطعنامه جداگانه دیگری نیاز دارد.

دوازده کشور رای مثبت دادند و سه کشور فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده رای ممتنع دادند.

نیازهای سطح رکورد

نیازهای بشردوستانه در سوریه از زمان آغاز درگیری بیش از یک دهه پیش در بالاترین سطح خود قرار دارد.

مکانیسم فرامرزی از سال 2014 برقرار است و آخرین مجوز، از ژوئیه 2021، روز یکشنبه منقضی شد.

ماه گذشته، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، از شورا درخواست کرد تا عملیات را به مدت 12 ماه تمدید کند و بر “ضرورت اخلاقی” رسیدگی به رنج بیش از چهار میلیون نفر در منطقه تاکید کرد.

“مذاکره دشوار”

این تمدید پس از آن صورت می گیرد که سفرا دو قطعنامه رقیب را در روز جمعه رد کردند.

پیش نویس اول که توسط ایرلند و نروژ ارائه شد، توسط روسیه وتو شد. دومی که توسط روسیه ارائه شد، تنها توسط این کشور و چین حمایت شد.

جرالدین برن ناسون، سفیر ایرلند، پیش از رای گیری روز سه شنبه، گفت: “این راز نیست که این یک مذاکره دشوار بوده است.”

ما می دانیم که تمدید شش ماهه کوتاه تر از زمانی است که ما به عنوان دارندگان قلم در هنگام شروع این مذاکره در نظر داشتیم. ما همچنین می دانیم که اکثریت قریب به اتفاق شورا با این دیدگاه و دیدگاه بازیگران بشردوستانه در محل موافق بودند که یک مأموریت 12 ماهه مورد نیاز است.

مونا جوول، سفیر نروژ، پس از تصویب آن گفت که قطعنامه 2642 مکانیسم فرامرزی را باز نگه می دارد.

برای کسانی که در شمال غرب سوریه به کمک بشردوستانه نیاز دارند و در شرایط نامشخصی بوده اند و مذاکرات به زمان اضافه کشیده شده است، می توانیم به آنها اطمینان دهیم – و این چیزی است که اهمیت دارد. عملیات برون مرزی راه نجات آنهاست و امروز عملیات برون مرزی همچنان پابرجاست.

یک “تجدید متزلزل”

سفیر نیکلاس دو ریویر فرانسه از تلاش های ایرلند و نروژ برای دستیابی به سازش قدردانی کرد. با این حال، کشورش از حمایت از «این تجدید ناپایدار» خودداری کرد، زیرا این شش ماه در طول زمستان به پایان می‌رسد، زمانی که کمک‌ها بیشترین نیاز را دارد، و بدون ضمانت‌های محکم برای ادامه.

وی گفت: «دعوت دبیرکل و کل جامعه بشردوستانه برای تجدید این مکانیسم برای 12 ماه واضح بود و نادیده گرفته شد».

باربارا وودوارد، سفیر بریتانیا، نیازهای بشردوستانه عظیم در سوریه را یادآور شد. از 4.1 میلیون نفر در شمال غرب که به کمک نیاز دارند، 2.4 میلیون تنها به مکانیسم فرامرزی متکی هستند.

او هشدار داد که بدون اطمینان حداقل 12 ماهه، آژانس‌های سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی در معرض خطر گرفتار شدن در چرخه دائمی برنامه‌ریزی از پیش تعیین‌شده و احتمالی هستند.

او به شورا گفت: «بریتانیا به حمایت از تلاش‌های سازمان ملل برای ارائه طرح واکنش بشردوستانه خود ادامه خواهد داد، اما ما ارائه هیچ گونه کمکی را برای بازسازی بدون یک فرآیند سیاسی معتبر، اساسی و واقعی که به طور محکم در جریان است، در نظر نخواهیم گرفت.»

تسریع تحویل متقاطع

دای بینگ سفیر چین از این قطعنامه استقبال کرد و خاطرنشان کرد که طبیعی است که اعضای شورا دیدگاه های متفاوتی داشته باشند و این اختلافات در برخی مواقع “ممکن است شدید باشد”.

وی تاکید کرد که کمک های بشردوستانه به سوریه باید به حاکمیت این کشور و مالکیت دولت سوریه بر این روند احترام بگذارد.

آقای دای، معاون نماینده دائم چین در سازمان ملل، گفت: “تحویل خطوط متقابل باید به کانال اصلی کمک های بشردوستانه به سوریه تبدیل شود.”

«تحویل برون مرزی یک ترتیب موقت است که تحت شرایط خاص انجام می شود. لازم است انتقال به امداد خطی تسریع شود و یک جدول زمانی مشخص برای تعیین نهایی امداد فرامرزی ایجاد شود.

سفیر دیمیتری پولیانسکی به شورا گفت که روسیه به نظارت بر پیشرفت در اجرای قطعنامه در تلاش برای تصمیم گیری درباره سرنوشت نهایی سازوکار فرامرزی ادامه خواهد داد.

ما متقاعد شده‌ایم که تنها از طریق گفت‌وگوی صریح و اساسی در مورد مسائل موجود در مسیر بشردوستانه سوریه، در حالی که همه طرف‌های ذی‌نفع را درگیر می‌کند، می‌توانیم در مدت شش ماه به یک تصمیم سنجیده دست یابیم. ” او گفت.

آقای پولیانسکی افزود که شورا اکنون باید روی بسیاری از زمینه‌های مهم کار کند، از جمله افزایش ارسال کمک‌های خطی در تمام مناطق سوریه و لغو تحریم‌های یکجانبه علیه این کشور در زمینه همه‌گیری کووید-۱۹.

برای سفیر ریچارد میلز از ایالات متحده، رای گیری نشان داد که “وقتی یک عضو شورا کل شورای امنیت را به گروگان بگیرد” چه اتفاقی می افتد.

او گفت که این قطعنامه منجر به کاهش کمک های بشردوستانه شده است که تنها به مردم سوریه آسیب می رساند.

برخی از نیازهای شدید اخیر در سوریه نتیجه مستقیم تهاجم روسیه به اوکراین و شوک هایی است که تهاجم وحشیانه به سیستم های غذایی در سوریه و سراسر جهان وارد کرده است. و حقیقت ساده این است که روسیه اهمیتی نمی‌دهد.» آقای میلز، معاون نماینده دائم کشورش گفت.

روسیه در بی اعتنایی به زندگی سوری ها آنقدر گستاخ است که حتی به خود زحمت تلاش برای توجیه مواضع خود بر مبنای انسانی را هم نداده است. این یک رویکرد غیراخلاقی و بدبینانه به نیازهای بشردوستانه است.»