این مقاله برای انعکاس تحولات خبری به روز شده است.
من مدام می شنوم و می خوانم که بسیاری از رهبران جمهوری خواه می خواهند از دونالد ترامپ خارج شوند. نمی توانم تصور کنم چرا. نقش او در شورشی که می توانست باعث کشته شدن برخی از آنها شود؟ طراحی استادانه او از شکست میان ترم آنها؟ این احتمال وجود دارد که او هر روز متهم شود؟
آنها به اندازه کافی سیر شده اند، یا به همین ترتیب به علامت دادن و زمزمه کردن ادامه می دهند.
و سپس می روند و سارا هاکبی سندرز را برای ارائه پاسخ رسمی حزب به سخنرانی رئیس جمهور بایدن انتخاب می کنند.
بله، آره: او جوان است، او یک مادر شاغل است، او اولین فرماندار زن آرکانزاس است (جایی که هنوز اولین ماه ریاستش را سپری نکرده است). همه اینها می گوید شروع تازه.
اما هیچ چیز دیگری در مورد او انجام نمی دهد، نه اگر شما یک حافظه و یک کد اخلاقی. او نزدیک به دو سال را به عنوان معاون مطبوعاتی ترامپ سپری کرد، شخصیت اصلی در توجیه خشم های او و شستشوی دروغ های او. او بخش اعظم مبارزات انتخاباتی خود را برای فرمانداری صرف استناد به نام او، حضور در کنار او، حتی ارسال پول برای او کرد – برای تهیه غذا برای جمع آوری کمک های مالی برای او در مار-آ-لاگو.
ترامپ هدف او بود و سپس ترامپ سکوی پرشی او بود، و این چیزی است که در مورد اینکه او اکنون کجاست و از او خواسته شده است بسیار جذاب باشد. او زمانی که ترامپ را با دقت درون خود حمل می کند، قرار است جمهوری خواهان را فراتر از ترامپ ببرد. مسخره است عالیه. این چیزی است که او را به یک طلسم مناسب برای مهمانی تبدیل می‌کند که در مورد مصالحه‌هایی که انجام داده، ارزش‌هایی که به هدر داده است و جنون‌هایی که به آن دامن زده است، نمی‌پردازد.
او یک طلسم گستاخ و بی شرم است. سه شنبه شب، در اظهارات تلویزیونی که حدود نیم ساعت پس از پایان دوران بایدن آغاز شد، او حداقل سه بار، به حساب من، بایدن، دولت او یا حامیان آنها را “دیوانه” خواند. نه فقط اشتباه – “دیوانه”.
او گفت: “انتخاب بین عادی و دیوانه است.” این از زنی که برایش کار می کرد ترامپبه نمایندگی از حزبی که رهبران آن امثال مارجوری تیلور گرین، نماینده مجلس را می‌نوازند و اکنون در مورد شورش 6 ژانویه صحبت می‌کنند که گویی بدتر از یک حزب برادری با بشکه‌های زیاد نیست.
سندرز مشتاقانه به جنگ‌های فرهنگی پیوست و به‌شدت به مهمات مورد علاقه مجهز شد: «بیدار»، «تلقین»، «تئوری نژادی انتقادی». اما او همچنین با اشاره‌های مکرر به مادر بودن، درخواست‌های مکرر از سه فرزندش و درخواست‌های متعدد برای «نسل جدید» رهبری تلاش کرد تا این حمله را کاهش دهد. یک قوچ کتک زن عامیانه – او همین بود. به عبارت دیگر، خود معمولی او.
شب بزرگ او لزوما جایزه بزرگی نخواهد بود. رد کردن یک آدرس وضعیت اتحادیه، کسانی را که در سال‌های اخیر این کار را انجام داده‌اند، به سمت دفاتر بالاتری که بسیاری از آنها به دنبال یا رویاهایشان بودند، نبرده است. من شما را به بابی جیندال ارجاع می دهم. به مارکو روبیو به استیسی آبرامز
راس شریفر، استراتژیست جمهوری خواه که به عنوان مشاور رسانه ای اصلی در کمپین های انتخاباتی سلف سندرز در آرکانزاس در سال های 2014 و 2018 خدمت کرده است: «انجام این کار برای یک فرماندار کاملاً جدید یک اقدام جدی است – من فکر می کنم که جرات زیادی می خواهد. فرماندار، آسا هاچینسون، به من گفت. افراد زیادی هستند که چاشنی‌تر از او بودند و شکست خوردند. من با افرادی تماس تلفنی داشته ام که از آنها خواسته شده است این کار را انجام دهند و آنها آن را رد کرده اند – فقط به همین دلیل.
من شرط می بندم که عملکرد او به اندازه کافی پایین خواهد آمد: تقطیر کارآمد اما کمتر از تکان دهنده پرونده فعلی جمهوری خواهان علیه دموکرات ها. صرف نظر از این، این تکلیف او را خوشحال کرد. مشخص شد که او مهر تایید حزبش را دارد و به عنوان یک ستاره در حال ظهور در نظر گرفته می شود.
تیم میلر، سخنگوی سابق جب بوش و نویسنده کتاب پرفروش اخیر “چرا این کار را کردیم: سفرنامه ای از جاده جمهوری خواهان به جهنم”، گفت: “چیزهای خوب برای افرادی اتفاق می افتد که انتخاب های بد و غیراخلاقی می کنند.” “این بد است. در حال پرورش تمرین پذیرش در یوگا هستم.”
سندرز در حال کشت چیست؟ سن او – او فقط 40 سال دارد – و تازه بودنش در مقام ریاست جمهوری به این معنی است که او جزو جمهوری خواهانی نیست که ممکن است خود را به عنوان جایگزین ترامپ برای نامزدی حزبشان در انتخابات ریاست جمهوری 2024 معرفی کنند.
اما 2028؟ 2032؟ کاملا قابل تصور شاید حتی محتمل. و مطمئناً آن چیزی نیست که بیشتر مردم در آن زمان تصور می‌کردند، زمانی که او هر روز بعدازظهر با عصبانیت بند انگشتان خبرنگاران کاخ سفید را در تلویزیون رپ می‌کرد و سعی می‌کرد جیم آکوستا، خبرنگار سی‌ان‌ان را با تابش خیره‌کننده‌اش تبخیر کند. او به‌عنوان بلندگوی ترامپ، اجرای آتشینی را برای یک رئیس قابل احتراق به نمایش گذاشت. او صادقانه خدمت کرد.
اما او یک اپراتور با حرکات درونی بود – و هست. که در کاکائو گم شد. قبل از کنسرتش در کاخ سفید، طی سال‌ها، او فقط مراقب نبود که پدرش، مایک هاکبی، بیش از یک دهه بر آرکانزاس حکومت می‌کرد و دو بار به دنبال ریاست‌جمهوری بود. به پهلویش چسبید. او در کمپین های او کار می کرد. او تجربه قابل توجهی به دست آورد. او در معرض جدی قرار گرفت.
رالف رید، بنیانگذار ائتلاف ایمان و آزادی، که تأثیر زیادی بر محافظه کاران اجتماعی در جهان دارد، گفت: “فکر می کنم او را از سن 15 سالگی می شناسم، و او فراتر از باهوش، باهوش و از نظر سیاسی پیچیده است – به طرز شگفت انگیزی.” حزب جمهوری خواه
او به من گفت که به‌ویژه از اعتبار اثبات شده یا بالقوه او نزد همه زیرگروه‌های مهم در حزب جمهوری‌خواه تحت تأثیر قرار گرفته است. دختر یک واعظ باپتیست و فارغ التحصیل یک کالج باپتیست، او مورد علاقه انجیلی هاست. پرشورترین مشتاقان ترامپ به شدت مشتاق این هستند که او چقدر به او وفادار بوده است. دستورات اجرایی که او درست پس از تحلیف در ماه گذشته امضا کرد، او را به عنوان یک محافظه‌کار مالی دولت کوچک معرفی کرد. و حزبی که دست کم به کنترل محلی می پردازد، همیشه به فرمانداران خود توجه ویژه ای داشته است.
رید گفت: “او همه کادرها را بررسی می کند – و این بسیار غیرعادی است.”
تمرکز اخیر او او را کمتر با ترامپ و بیشتر با فرمانداران جمهوری خواه، ران دیسانتیس در فلوریدا و گلن یانگکین در ویرجینیا، که خود را به عنوان گزینه های جایگزین پس از ترامپ معرفی کرده اند، قرار می دهد.
او شبیه هر دوی آنها بود نه تنها سه شنبه شب، بلکه در مراسم تحلیف خود در ماه گذشته، زمانی که او قول داد مطمئن شود که مدارس در آرکانزاس “با یک برنامه سیاسی جناح چپ، کودکان ما را شستشوی مغزی نمی دهند.” او متعاقبا اعلام کرد که جیکوب اولیوا را که به طور برجسته در کنار دیسانتیس در زمینه مسائل آموزشی در فلوریدا کار می کرد، به عنوان وزیر آموزش جدید آرکانزاس انتخاب کرده است.
او واحد پولی خود را در حزبی می‌داند که دوست دارد بتواند تنوع بیشتری نسبت به آن داشته باشد و کمی مدرن‌تر از آنچه هست به نظر برسد. او در این مراسم تحلیف گفت: “من جوانترین فرمانداری هستم که در حال حاضر در هر نقطه از کشور خدمت می کنم.”
او به دنبال رابطه‌پذیری بود: «به‌عنوان یک مادر، هر شب که سه فرزندم را در رختخواب می‌کشم، به یاد چیزهایی می‌افتم که در خطر است».
او از هویت سیاسی متمایز از ترامپ دفاع می کند. اما نقش او در او پاک نشدنی است – و او تلاش زیادی برای پاک کردن آن انجام نداده است. شاید او حاضر نباشد آنچه را که هنوز هم به همراه دارد را قربانی کند.
یا شاید او از بیهودگی تلاش برای ایجاد چنین شکستی قدردانی می کند. او تنها یکی از بسیاری از مقامات دولت ترامپ نبود که از اظهارنظرهای ستایش آمیز خود در مورد ناسیونالیست های سفیدپوست در شارلوتسویل، ویرجینیا، ستایش خودکامگان، معاشقه هایش با خودکامگی، ظلم او به کودکان مهاجر، هجوهای متعصبانه اش، سکوتش کنار گذاشت. پول برای یک ستاره پورن، عدم صداقت خیالی او. او آنها را به یک فانتزی از رهبری قوی و الهام بخش تبدیل کرد.
در ستونی در سال 2017 نوشتم: «توضیحات او نفس گیر است.» «حدود 20 دقیقه هر بعدازظهر، پایین است، فلج پیشرفت است، دشمنی هماهنگی است، احمق هوشمند است، شرور قربانی است، ننگ شرافت است، پلوتوکراسی پوپولیسم است. و هیلاری کلینتون با روسیه تبانی کردند اگر کسی اعصاب خود را برای تحقیق احضار کند او (زیرا می دانید که هرگز و هرگز اتفاق نمی افتد).
انگیزه او؟ او به صراحت گفت که مخالفت اعلام شده ترامپ با سقط جنین و وعده‌هایی را که او در این زمینه داده – و به آن عمل کرده است – گرامی می‌دارد. و بنابراین او تمام راه هایی را که او به طور آشکار به اصول مسیحیت توهین می کرد، به حداقل رساند و منطقی کرد.
اما پس از آن او ملکه داشتن آن از هر دو طرف است. او روزنامه‌نگاران را در ملاء عام مورد ضرب و شتم قرار داده است – پایگاه این را می‌خورد – و سپس در خلوت با آنها خوش‌رفتاری می‌کند. او یک دقیقه بر مسائل مربوط به نان و کره تاکید می کند و دقیقه بعد، لایحه ای در آرکانزاس را به اجرا می گذارد که اجرای درگ در خارج از کلوپ های استریپ و محیط های مشابه را ممنوع می کند (انگار میلر گفت: «او هرگز از میموزاهای بی انتها و لب ها لذت نبرده است. همگام سازی با دختران”).
او رابطه خوبی با ویرانگرهایی دارد که کوین مک کارتی رئیس مجلس نمایندگان را عذاب می‌دهند و درعین‌حال با او رابطه خوبی دارند. میلر می‌گوید: «مقدمات ماگا او غیرقابل قیام است، اما مک کارتی نباید نگران باشد که شروع به صحبت در مورد ماشین‌های Dominion یا چیزی غیر از پیام دیگر کند.
شریفر به یک اقدام متعادل کننده مشابه اشاره کرد. او گفت: «جمهوری‌خواهانی که از ترامپ حمایت می‌کنند، می‌توانند او را دوست داشته باشند، اما جمهوری‌خواهانی که از دیسانتیس حمایت می‌کنند، می‌توانند او را دوست داشته باشند.»
آیا این به دوست داشتن جهانی اضافه می شود؟ یا رتبه اپورتونیسم؟ من با دومی همراه می شوم، به ویژه با توجه به پاسخ او، در جریان مقدماتی خود در آرکانزاس در سال گذشته، به این سوال که آیا او معتقد است که انتخابات ریاست جمهوری 2020 به سرقت رفته است یا خیر.
به گزارش آرکانزاس دموکرات-گازت، او گفت: «فکر نمی‌کنم که ما هرگز عمق تقلب‌های صورت گرفته را بفهمیم، و افزود: «ما می‌دانیم که در هر انتخابات تقلب وجود دارد. فکر نمی‌کنم این موضوع تا چه حد پیش رفت، چیزی باشد که مشخص شود.»
چقدر لطیف چقدر راسو. او بهتر می‌داند، و معلوم می‌شود یک کادر وجود دارد که او آن را بررسی نکرده است: صداقت.
