این همه پول کجا می رود؟
متا، شرکتی که قبلاً فیسبوک نامیده میشد، مبالغ سرسامآوری را در چیزی که آن را «متاوره» مینامد، سرمایهگذاری کرده است، سرزمین عجایب واقعیت مجازی که مارک زاکربرگ معتقد است نمایانگر آینده ارتباط انسانی است.
اما برای من جالبترین پرسشها در مورد فراجهان کمتر جامعهشناختی هستند تا مالی. وقتی من جدیدترین هدست واقعیت مجازی شرکت، Meta Quest Pro 1500 دلاری را می گیرم و به Horizon Worlds، پارک موضوعی مجازی متا می افتم، این آینده ارتباطات انسانی نیست که در مورد آن متعجب می شوم. در عوض این وضعیت بخش حسابداری متا است.
زانادوی زاکربرگ یک زمین بایر کارتونی است. به هر کجا که نگاه کنید، بیلبوردها نوید سرگرمی بزرگی را می دهند – کنسرت، اتاق بازی، میکروفون باز، سالن رقص، سالن بولینگ، اتاق فرار و بسیاری موارد دیگر وجود دارد. اما تقریباً همه آنها یک طعنه است. بیشتر این مکان ها برای مرده رها شده اند. شما خوش شانس خواهید بود که مکان های زیادی را بیابید که بیش از یک آواتار دیگر دارند. هر گوشه ای از متاورس متا بوی رها شدن وحشتناکی می دهد، مانند بازی های پساآخرالزمانی ایالات متحده در بازی های Fallout. و همانطور که در مکان متروکه پرسه می زنید، نمی توانید تصور کنید که این همه میلیاردها در حال آتش زدن هستند: زاکربرگ این همه خمیر را خرج کرد… چگونه؟ چرا؟ او به چه چیزی فکر می کند؟ آیا از او باج گیری می شود؟
مقادیر حیرت آور است. در انتشار درآمد ماه گذشته، این شرکت اعلام کرد که Reality Labs، کسب و کار متاورس آن، در آخرین سه ماهه مالی نزدیک به 4 میلیارد دلار خرج کرده است. این بخش تا کنون بیش از 10 میلیارد دلار در سال جاری خرج کرده است که از 12 میلیارد دلاری که در سال گذشته برای متاورس خرج کرده بود، فراتر رفت. تنها در چند سال، سرمایهگذاریهای متا در واقعیت مجازی از آنچه ایالات متحده در پروژه منهتن هزینه کرد (تعدیل شده بر اساس تورم) بیشتر شده است.
مطمئناً، بسیاری از شرکتهای فناوری، بارهای قایق را وارد طرحهای جدید میکنند. نتفلیکس ده ها میلیارد دلار در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی سرمایه گذاری کرده است. تسلا برای ساخت عملیات تولید خودرو و باتری خود هزینه های زیادی را صرف می کند. و هر سال آمازون میلیاردها و میلیاردها دلار را برای مراکز داده و انبارهای تکمیل هزینه می کند.
اما چیزی که هزینههای متا را متمایز میکند این است که چقدر کمی برای پول نشان میدهد. حداقل میلیاردهای نتفلیکس «چیزهای عجیب» و «بازی ماهی مرکب» را برای ما به ارمغان آورد. پول تسلا صنعت خودرو را متحول میکند و سرمایهگذاری بیپایان آمازون به من امکان میدهد خمیر دندان و دستمال توالت را در همان روز ارسال کنم. از سوی دیگر، مخارج متا در واقعیت مجازی، به سختی پربارتر از ریختن پول نقد در کوره به نظر می رسد. هزینه 12 میلیارد دلاری Reality Labs در سال گذشته تنها 2.3 میلیارد دلار درآمد داشته است. تاکنون درآمد امسال به سختی بالاتر بوده است، در حالی که هزینه ها بیش از یک چهارم افزایش یافته است.
اگر متا از این پول برای پرداخت یارانه به هزینه هدستهای واقعیت مجازی خود استفاده میکرد، ممکن بود هزینههای کلان متا منطقی باشد – کاهش قیمت آن به اندازهای که دستگاهها را به محبوبیت اصلی تبدیل کند. اما همانطور که گفتم، آخرین دستگاه VR این شرکت با قیمت 1500 دلار به فروش می رسد.
آن هدست، Meta Quest Pro، بسیار خوب است. پوشیدن آن راحتتر از نسخههای قدیمیتر و ارزانتر است، و نمایشگر و سیستم ردیابی حرکت آن بسیار روانتر کار میکنند، و حس خفیف بیماری حرکت و فشار چشم را که در دستگاههای VR قبلی احساس میکردم از بین میبرد.
با این حال، بسیار فراتر از محدوده قیمت اکثر مصرف کنندگان است. متا میگوید این دستگاه برای حرفهایهایی طراحی شده است که میخواهند واقعیت مجازی را به بخش بزرگی از دفاتر راه دور خود تبدیل کنند، اما حتی این نیز طولانی به نظر میرسد. این هنوز یک چیز بزرگ و حجیم است که روی سر شما می نشیند – من برای ماندن در هر جلسه VR بیش از یک ساعت یا بیشتر تلاش کردم تا سرم شروع به درد کند. من شک دارم که بسیاری از کارمندان اداری به این هدست به عنوان وسیله کار اصلی خود روی بیاورند.
و هدست ارزانتر متا به سختی ارزان است. Meta Quest 2 با قیمت 399 دلار به اندازه بسیاری از کنسولهای بازی ویدیویی گرانقیمت است – و به مراتب کمتر مفید است. جایی که Xbox Series S یا PlayStation 5 مملو از بازیها و جامعه عظیمی از کاربران برای بازی کردن است، بسیاری از اکوسیستم Quest متا مانند یک کار در حال پیشرفت به نظر میرسد. برنامهها و بازیهای زیادی در فروشگاه متا VR موجود است، و تعداد کمی از آنها بسیار سرگرمکننده هستند – اگرچه، اکثر آنها مانند محصولات بتا به نظر میرسند و برای بازیهایی که به زحمت یک ساعت لذت را ارائه میدهند، ۱۰ یا ۲۰ دلار از شما میخواهند.
و سپس Horizon Worlds، گوشه اجتماعی متاورز متا وجود دارد. Horizon Worlds معادل VR برنامه فیس بوک است – مکانی برای پاتوق کردن، گپ زدن با دوستان و غریبه ها، بازی کردن، کاوش در آینده دیجیتالی روابط انسانی. به نظر می رسد که این بخش مورد علاقه زاکربرگ از VR است. او اغلب تصاویری از ماجراجویی های خود را در Horizon Worlds ارسال می کند و اغلب آن را به عنوان آینده اجتماعی شدن دیجیتال توصیف می کند. اما در تماسی با سرمایه گذاران در ماه گذشته، او پذیرفت که Horizon Worlds “بدیهی است که راه درازی در پیش دارد تا آن چیزی که ما آرزوی آن را داریم.”
خواهم گفت. با استناد به اسناد داخلی شرکت، وال استریت ژورنال ماه گذشته گزارش داد که متا مجبور شده است انتظارات رشد خود را برای Horizon Worlds کاهش دهد – این شرکت زمانی قصد داشت تا پایان سال به 500000 کاربر فعال ماهانه برسد، اما در حال حاضر کمتر از 200000 کاربر است. .
در یک سند شرکت که توسط The Journal استناد شده است، اشاره شده است: “دنیای خالی، دنیای غم انگیزی است.” این برای من صادق بود. زمان من در Horizon Worlds اغلب بیشتر غم انگیز بود تا سرگرم کننده. در اینجا برنامه اجتماعی اصلی در مهم ترین دستگاه جدید ساخته شده توسط موفق ترین شرکت شبکه اجتماعی اینترنت وجود دارد – و این یک آشفتگی باگ، خالی و کم فای است که آواتارها حتی پا ندارند (هنوز). جایی که بیشتر «جهانهایی» که من از آنها بازدید کردم متروک بودند و پرجمعیتترین مکانهایی که پیدا کردم فقط دهها نفر را در خود جای داده بودند. و جایی که مکالمات اغلب کمی عمیق تر از “هی” و “چطوری؟”
من معاشرت در VR را رد نمی کنم. ممکن است روزی کسی کد گذراندن اوقات خوش در دنیای مجازی را بشکند. اما هزینه های کلان متا ما را به آنجا نمی رساند. این شرکتی است با پول زیاد و اندیشه اصیل یا نوآورانه بسیار کم. برای مهمانی که هیچ کس نمی خواهد در آن شرکت کند، میلیاردها دلار می سوزد.
ساعت کاری با فرهاد منجو
فرهاد می خواهدبا خوانندگان تلفنی چت کنید. اگر مایلید با یک ستون نویس نیویورک تایمز در مورد هر چیزی که در ذهنتان است صحبت کنید، لطفاً این فرم را پر کنید. فرهاد چند خواننده را برای تماس انتخاب می کند.